door Andrew Tucker
thinc. was vorige week in New York om de ‘Week van hoog niveau’ in de Algemene Vergadering bij te wonen. Staatshoofden uit de hele wereld vlogen naar New York voor een intensieve week vol toespraken en multilaterale en bilaterale bijeenkomsten. Manhattan was volledig veranderd, de wegen rond de VN-gebouwen waren afgesloten, op bijna elke hoek stonden politieagenten en veiligheidsfunctionarissen en talloze enorme zwarte busjes brachten hoogwaardigheidsbekleders van en naar hun hotels.
We ontmoetten delegaties van een aanzienlijk aantal staten – enkele presidenten, premiers, ministers van Buitenlandse Zaken, staatssecretarissen en permanente vertegenwoordigers en hun staf.
Onze doelen: inspanningen ondersteunen om een groep van staten te ontwikkelen die sympathiek staan tegenover Israël, staten ervan overtuigen dat het nu niet het moment is om een Palestijnse staat te erkennen en principes voorstellen voor het vreedzaam bereiken van de veiligheid van Israël en Palestijnse autonomie.
We hadden de indruk dat, hoewel de meerderheid van de VN-lidstaten Israël routinematig veroordeelt voor elke denkbare zonde onder de zon, er een kleine maar significante (en misschien groeiende) groep staten is die sympathiseert met het standpunt van Israël en hoewel ze het misschien niet eens zijn met of instemmen met alle beslissingen van Israël, toch publiekelijk stelling willen nemen om Israël te steunen. Veel van deze staten zijn kleinere staten die zich niet willen laten dicteren door de grote blokken van VN lidstaten, zoals de Organisatie voor Islamitische Samenwerking, de Arabische Liga, de Afrikaanse Unie en de Beweging van Niet-Gebonden Landen.
Veel van deze staten staan open voor dialoog en willen in contact komen met andere gelijkgestemde staten.
Een van de belangrijkste onderwerpen die vorige week werden besproken, was de erkenning van de staat Palestina. Op maandag 22 september waren Frankrijk en Saoedi-Arabië gastheer voor de voortzetting van de conferentie over dit onderwerp, die in juli van start was gegaan. De dag ervoor hadden het Verenigd Koninkrijk, Canada en Australië officieel hun erkenning van Palestina bekendgemaakt. Verrassend weinig landen (ongeveer 15) hebben tijdens deze conferentie het woord gevoerd. Uiteraard verandert de conferentie niets aan de huidige situatie. Erkenning creëert geen staten en heeft ook geen invloed op de realiteit ter plaatse. Palestina is niet dichter bij het bestaan als staat gekomen dan een paar maanden of weken geleden, ondanks het feit dat een aanzienlijk aantal landen inmiddels over elkaar heen buitelt om het bestaan ervan te erkennen.
In veel toespraken werd ontevredenheid geuit over de VN en werden ingrijpende hervormingen geëist. Vooral kleinere staten zijn ontevreden over de machtsongelijkheid binnen de organisatie
