Begin december 2022, thinc. “Twee staten voor twee volkeren?” gepubliceerd. – een uitgebreide studie naar de aanpak van de Europese Unie om een Palestijnse staat te creëren. Het rapport, dat in het Europees Parlement werd gelanceerd, onderzoekt de belangrijkste kenmerken van het EU tweestatenbeleid, hoe het tot nu toe heeft gefaald en hoe we verder kunnen gaan in overeenstemming met de juridische, historische en politieke realiteit.
Ons nieuwste rapport legt alles bloot, van onjuiste aannames tot dubbele standaarden, buitengewone financiële steun en zware diplomatieke inspanningen.
Download de samenvatting en bekijk de persmap hier.
Klik hier om het verslag te kopen.
—
The EU two-state policy concerning the Palestinian-Israeli conflict is failing, despite a half-century of strenuous EU efforts expending tens of billions of euros to implement it. The reality of policy failure is discomforting but must be acknowledged.
Mislukkingen moeten aanzetten tot nadenken: de redenen moeten worden begrepen om te voorkomen dat fouten worden herhaald en om een succesvoller beleid voor de toekomst te ontwikkelen. De redenen voor de mislukking van het “twee-staten-beleid” van de EU zijn ernstig, maar verrassend voor de hand liggend.
Aan de basis van het tweestatenbeleid van de EU liggen drie centrale valse aannames van wishful thinking: het Palestijns-Israëlische conflict is territoriaal en niet existentieel; Oost-Jeruzalem en de Westelijke Jordaanoever behoren wettelijk toe aan de Palestijnen; en de oprichting van een democratische volwaardige Palestijnse staat in vrede naast Israël is realistisch en haalbaar.
Dit rapport stelt deze aannames ter discussie en beveelt een nieuwe aanpak aan om Palestijnse autonomie, Israëlische veiligheid en regionale stabiliteit mogelijk te maken. De Palestijnse rechten op zelfbeschikking moeten worden gerespecteerd, maar mogen niet in conflict komen met de eerlijke en niet-discriminerende toepassing van het internationaal recht en mogen de Israëlische soevereiniteit of regionale stabiliteit niet ondermijnen. Vrede zal nooit bereikt worden met agenda’s die gericht zijn op vernietiging en vernietiging. De EU moet zich richten op de afwijzing van extremisme en wederzijdse acceptatie, de eerlijke en gelijke toepassing van het internationaal recht op alle actoren in de regio en de versterking van de overheidsinstellingen op basis van de rechtsstaat.
De auteurs van dit rapport willen een stevig debat op gang brengen over de EU-aanpak van het Palestijns-Israëlische conflict en een betere manier vinden om Europa’s betrokkenheid bij het Midden-Oosten te bevorderen.
Over de schrijvers
Professor Wolfgang Bock studeerde rechten en politieke wetenschappen aan de universiteiten van Genève, Giessen en Frankfurt/Main. Hij heeft gewerkt als rechter bij de regionale rechtbank Frankfurt/Main, als docent aan het Centrum voor Nabije- en Midden-Oostenstudies van de Universiteit van Marburg en als universitair hoofddocent aan de Justus Liebig Universiteit Giessen.
Andrew Tucker is afgestudeerd aan de universiteiten van Melbourne (BA, LLB) en Oxford (BCL). Hij heeft meer dan 20 jaar ervaring als advocaat in Australië, het Verenigd Koninkrijk en Nederland, waar hij overheden en bedrijven adviseerde, voornamelijk in de energie-, transport- en telecomsector.
Hij is medeoprichter van thinc.
